Ahlen, 31.01.2010

Bilmem İnansam mı Bilmem İnanmasam mı ?

 

Çok insanlar yaşadım

Tanıdıklar yeter artar bile

Karşılaşırız birçok yerlerde

Mekanlarda

Akrabalar eş ve dostlarla

İyiliğimden sözederler

Bilmem inansam mı

İnanmasam mı …………

 

Görürüm yollarda

Sayısız dilenenleriyle

Yaşlısı genci, kadını erkeği

Kimi sakat kimi kaçak

Üzülmemek değil elde

Belki zengin belki fakir

Bakarım hüzünlü hüzünlü

Bilmem inansam mı

İnanmasam mı……….

 

Akar hep dillerinden ballı ballı sözler

Kafalarından geçen binlerce düşünceler

Kimileri tuzak kurar bir çıkar için

Kimilerinin durumu kötü yanar içim için

Dost acı söyler senin için

Babam ölmüş anamı soranlar ne için

Kimi yalan söyler kimi doğru

Ayırması zor taşını pirincinin

Kime inanayım üç-beş kuruş için

Bilmem inansam mı

İnanmasam mı……………..

 

Parası çok havası bol

Geçilmez fiyakasından çalımından

Doludur etrafı yoksulu ve düşkünleriyle

Birçokları var dünyaya küskünlükleriyle

Tasa gam keder ve üzgünlükleriyle

Tok anlamaz açın halinden

Herkes yaşıyor havasını keyfinden

Geçilmez çoğu zaman, tatlı dilinden

Gemisini kurtarmış belli her halinden

Paylaşmak çoktan silinmiş dilinden

İyilik hiç düşmez sözümona her halinden

Bilmem inansam mı

İnanmasam mı …………

 

Her sakallıyı dedem sanırdım

Çok övünür bir adam derdim

Söz verir yapar diye inanırdım

Beş vakitini hiç geçirmez doğrudur sanardım

Hacca gitmiş çok kez aldatmaz kabul ederdim

Maddiyatı büyük zekat verir bilirdim

Hep doğruluktan yanayım der dinlerdim

Bilmem inansam mı

Bilmem inanmasam mı……..!!!!

Mustafa Dumlu