AYDINLANMANIN  IŞIĞI  İVRİZ

      İVRİZ deyince aklımıza ANADOLU aydınlanmasının temel taşlarından olan KÖY ENSTİTÜLERİ geliyor.  Köy Enstitüleri hepimizin yaşamında kalıcı izler bıraktı. Kimimiz aile yaşamında KÖY ENSTİTÜLÜ bir babadan dersler aldık, kimimiz saygın hocalardan dersler aldık, öyle ya da böyle hayatımıza anlam yükleyen KÖY ENSTİTÜLERİ aydınlanmanın emek ve fikir toplumunu  yaratan  kurumlarıydı.  Egemen sınıfların, ağaların, cemaatlerin ve tutucu, bağnaz düşüncenin hedef almaları sonucunda kapatıldılar.

     Kapanmaları yüreklerde onulmaz sızılar yarattı. Ama daha da acısı Köy Enstitülerinden miras kalan dersliklerin ve uygulama bahçelerinin bugünkü   konumlarıydı. Bin bir emekle  dikilen ağaçların, öğrencilerin sırtlarında taş taşıyarak yaptıkları binaların içler sızlatan durumları dehşetti. Bu görüntüler miras kalan tüm birimlerde vardır mutlaka. Bu manzarayı çok kısa bir süre izleme fırsatı bulduğum  İVRİZ yerleşkesinde de gördüm ve o anda içimde ağlamaklı duygular oluştu ve yüreğim inanılmaz sızladı. Oysa  İVRİZ KÖY ENSTİTÜSÜ ve daha sonra İVRİZ  ÖĞRETMEN OKULU bu  ülkeye çok değerli, mücadeleci, saygın, üretken, onurlu duruş  sergileyen ,  yurtsever, devrimci ÖĞRETMENLER yetiştirmiş bir kurumdur.  Bu  kurumlardan mezun olan değerli ÖĞRETMENLERİN her biri Türkiye’nin dört bir yanına dağılarak halkın aydınlanmasında  onurlu mücadeleleriyle takdir kazanmışlardır. TÜM KÖY ENSTİTÜLERİ  ve ÖĞRETMEN  okulları gibi. Bu içler acısı görüntüler elbette ÖĞRETMEN OKULLARI kapatıldıktan sonra oluşmuştur. Sanki görünmez bir el, bin bir emekle yapılan bu kurumları yıkmak ya da kaderine terk etmek adına büyük bir uğraş vermiştir.

   İVRİZ’İ  ben  okul arkadaşlarımdan, müdürlerimden ve çok yakından tanıdığım dostlarımdan öğrendim. İVRİZLİ değerleri tanıdıkça onlarla gururlandım, İVRİZ, yetiştirdiği eğitimcileriyle model olmuş saygın bir eğitim kurumudur. İVRİZ’İ,  İVRİZ felsefesini, kültürünü yaşatmaya emek verenlere, yaşatanlara binlerce teşekkürler ediyorum. İVRİZ ‘E sahip çıkılmalı, İVRİZ yeniden yeşertilmeli…

                                                                                                                                       Nermin Güneroğlu Şahin