Ahlen, 02,02.2010

Çıktık Açık Alnımızla…..

 

Yol yordam, yoksulluk köylülük

İnsanlar var işi gücü büyüklük

Yağarken nisan yağmurları

Başları dik açık alınlarıyla

Gidemezsin bile sen düz yollarda

Taşlarla dolu o yollarda

Birşeyler hep ayağının altında

Bilemezsin nereden geldiğini

Dostundan mı

Yoksa düşmanından mı

Biz çıktık ama

Alnımız hep açık başımız dik.

 

Aç kaldık açıkta kaldık

Yaşadık çok darlıklar

Varlıklıları gördük imrendik

Hep onlardan çekindik

Çok ayrıklar söktük otlar yolduk

Düğünler oldu bayramlar yaşadık

Kiminde güldük kiminde ağladık

İstemezken bazıları oynadık

Yaparken bütün bunları

Hep alnımız açık ve dik başlarmızla.

 

Var idi bir yığın insanlar

Uzatırken hep yardım ellerini

Düşünmeden edemezdik

Daha başka sefilleri

Düşünemezdik ayı günü saati

Gelmezdi ki sıra

Düşünmek için onları

Hep hayalin güçleri

Geleceğin günleri

Günlerin getirecekleri

Acısı ve tatlısıyla

Hep açık olan alnımız

Ve

Dik başlarımızla.

 

Kuru soğan ve fasulye

Aşımız oldu bulgur pilavı

Yoğurt ve ayranı yanında

Ana gıdamız yufka ekmeği

Hele bir de kundurudan pişeni

Sıkması ile saç böreği

Yüreğimiz el vermezdi yalnız yemeyi

Konu komşu ile paylaşmayı

Göstermelik değil gerçek şakalaşmayı

Acı günlerde beraber ağlaşmayı

Arar olduk

Açık olan alnımız ve dik başımızla.

 

Duyar olduk güncelik

Maddiyat oldu biricik

Haramdır tefecilik faizcilik

Engel tanımaz tarafgirlik

Dini imanı yoktur, maddecilik

Adı kar payı sonu soygunculuk

Sınır tanımaz sermaye azgıncasına

Her yol mübahtır insanlık nesine

Geçiyor günler bir bir

Kiminin kazandığı tümden kir

Şükür olsun

Alnımız açık ve başımız dik.

 

Hep çalıştık çabaladık

Azıyla  yetinmeye alıştık

Çalıp çırpmaya hepten karşıydık

Doğruluk garip

Hep kötülükle karşılaştık

Dua eden çok uygulayan yok

Adalet arama karışan çok

Şaşmadık doğru bildiklerimizden

Yalakalık ve döneklik sildiklerimizden

Şükürler olsun ki

Başlarımız dik ve alınlarımız açık……

 

 

Mustafa Dumlu