Ahlen, 15.02.2010

Tipi

 

Özler oldum eski kışları

Temiz mi temiz bembeyaz

Uğultusunu unutamam

Karları bir o yana bir bu yana

Kuytu yerler buluşma yerleri

Bembeyaz kar yığınları

Geçit vermezdi bazı yerleri

Kapanan yolları

Kar fırtınası

Kum fırtınası

Odun sobaları bir ayrı gürülderdi

Çıkarken bacalardan

Kıvılcımlar, cıngılar

Beraber gitmek istercesine

Tipiyle yarışırcasına.

 

Korkardık tipi çıkınca

Birçok damlar kapanırdı

Kimi yerler çırılçıplak

Kimi yerlerde yerle bir

Kabusu olurdu ava gidenlerin

Kaybolurdu yol sokak

Hayvanlar bile bir yer arardı

Kendini koruyacak ve sığınacak.

 

Bembeyaz bağ-bahçeler

Damların saçakları

Uzaklardan birer kara görüntü

Selvileri, cevizleri

Farkedilmez dağları tepeleri

Gün onlarındır günü

Bulanık bir hava

Bulmak için bir aş

Çıkar bütün kurtlar dağdan ovaya..

 

Çatısı yok hep damı olan evleri

Kışı ayrı güzel yazı bir ayrı

Başlar sonbaharda tütmeye

Her bacadan nazlı nazlı dumanlar

Hissetirir yavaş yavaş kış kendini

Bembeyaza bürünmüş bütün evleri

Yoktur tütmeyen bacaları

Eksik etmesin Allah

Tüten o bacalardan dumanları

Bu uğurda kesilen ağaçları

Kalmamış artık dağlarda

Ne çamları ne de ardıçları.

 

Aynı yerler aynı evler

Yazın ayrı kışın ayrı

Güzün ve ilkbaharını hiç sorma

Tipi işte

Gelişi de gidişi de tipi gibi

Hiç eser kalmamış

Esen o rüzgarlardan

Yağan karlardan

Şimdilerde gayrı.

 

 

Mustafa Dumlu